Verborgen schoonheid - Ulaagchiin Khar Nuur zwart meer tussen de duinen

Verborgen schoonheid: Zwart meer tussen de duinen

Reis door Zavkhan en ontdek het Zwarte Meer tussen de duinen. Kristalhelder water, woestijnranden en vredig kamperen wachten op je in deze Mongoolse ontsnapping.

Wakker worden bij de rivier in de vallei

Wakker worden naast de rivier, omringd door de prachtige vallei, was ongelooflijk vredig. De frisse ochtendlucht en het zachte geluid van de rivier zetten de perfecte toon voor de dag. We pakten ons kamp in en maakten ons klaar voor onze reis naar Provincie Zavkhan. Er hing opwinding in de lucht toen we verwachtten de Zwart meer (Ulaagchiin Khar Nuur) later op de dag.

Offroadrijden en verlichting van het wegdek

We begonnen onze dag met meer offroad rijden, waarbij we over het ruige terrein navigeerden dat we inmiddels gewend waren. Na wat voelde als eindeloze uren van hobbels en rotsachtige paden, bereikten we eindelijk de verharde weg. Het gevoel van gladde bestrating onder onze banden was een absolute verademing na de lange offroad-sessies. Het was bijna alsof we op lucht zweefden in vergelijking met het offroad-rijden dat we hadden gedaan.

Schilderachtige rit tussen de bergen

De rit veranderde al snel in iets werkelijk spectaculairs: een schilderachtige weg die precies tussen twee bergketens. De torenhoge bergen aan weerszijden maakten de rit onvergetelijk, terwijl de smalle weg zich een weg kronkelde door het landschap. Het landschap was absoluut adembenemend en de weg leek een hele tijd zo door te gaan, zodat we de schoonheid van het Mongoolse platteland ten volle in ons op konden nemen.

Lunchstop in Uliastai

We bereikten Uliastai, de provinciehoofdstad van Provincie ZavkhanNet op tijd voor de lunch. De stad lag op een prachtige locatie, omringd door bergen aan alle kanten, op het punt waar twee rivieren samenkomen. We leerden dat Uliastai is een van de oudste sedentaire nederzettingen in Mongolië, oorspronkelijk gesticht door de Mantsjoes als militaire basis om de controle over de noordelijke delen van Mongolië te behouden. Het werd zelfs beschouwd als de hoofdstad van Mongolië tot Ulaanbaatar werd in 1924 officieel uitgeroepen tot nieuwe hoofdstad. 

Na een lekkere lunch in een restaurant onder een hotel, namen we wat tijd om te ontspannen en te verkennen Uliastai-Zelfs het kleinste beetje stadsleven voelde verfrissend na zoveel dagen in de wildernis te hebben doorgebracht. We bezochten een pittoresk koffietentje, genoten van een warm drankje en sloegen voorraden in voor de rest van onze reis. Het korte stadsleven voelde als een welverdiende pauze.

Uliastai verlaten voor het Zwarte Meer

We vertrokken Uliastai Halverwege de middag gingen we verder over de verharde weg voordat we uiteindelijk weer overgingen op een onverharde weg. Gelukkig was deze onverharde weg veel makkelijker begaanbaar dan de wegen die we de vorige dagen waren tegengekomen. Het was vlakker, droger en beter beheersbaar - een bewijs van het feit dat we verder naar het zuiden trokken, in de buurt van de Gobiwoestijn. Het veranderende landschap was merkbaar toen we naar droger, opener terrein trokken.

De vallei binnengaan en de bergpas beklimmen

Toen we een vallei inreden, werden de wegomstandigheden weer uitdagender, met grote rotsblokken verspreid over ons pad. We deden het rustig aan, navigeerden voorzichtig over het rotsachtige terrein en klommen over een bergpas. Het gevoel van avontuur was voelbaar terwijl we ons een weg baanden door dit ruige landschap.

Aankomst in Ulaagchiin Khar Nuur (Zwart Meer)

Uiteindelijk kwamen we aan bij Ulaagchiin Khar Nuurof de Zwart meernet voor zonsondergang. Het landschap dat ons begroette was niets minder dan spectaculair. Het water van het meer was kristalhelder, met een prachtig vleugje turkoois dat glinsterde in het vallende licht. Wat het nog opmerkelijker maakte, waren de zandduinen dat het meer aan bijna alle kanten omringde - iets wat ik nog nooit eerder had gezien. We reden langs de oevers van het meer en vonden uiteindelijk een perfecte kampeerplek waar een zandduin strekte zich uit tot in het meer.

Zwemmen en kamp opzetten

Zonder tijd te verliezen haastte iedereen zich naar het meer voor een snelle duik. Het kristalheldere water was verfrissend en precies wat we nodig hadden na een lange dag rijden. Gelach en gespetter vulden de lucht terwijl we allemaal genoten van het koele water. Toen we klaar waren, zetten we ons kamp op terwijl de zon begon onder te gaan. De zonsondergang was werkelijk prachtig en schilderde de lucht in verschillende tinten rood, oranje en roze. Het was een van die momenten waardoor ik me diep verbonden voelde met de wereld om me heen.

Vissen en avondwandeling in de zandduinen

Nadat ik mijn kamp had opgezet, besloot ik mijn geluk te beproeven met vissen in het meer, omdat ik wist dat er vis in zat. Helaas ving ik deze keer niets, maar het was nog steeds leuk om een lijn uit te gooien en naar de rimpelingen op het water te kijken. We aten samen en genoten van de rust van de omgeving. Toen de avond begon te vallen, maakten we een korte wandeling over de zandduinenHet unieke landschap in me opnemen. Ik besloot vroeg naar bed te gaan, opgewonden over mijn plan om wakker te worden en de zonsopgang vanaf de top van de duinen.

De zonsopgang tegemoet

Terwijl ik in mijn tent lag, voelde ik een gevoel van opwinding. Morgen zou ik de zonsopgang vanaf de top van de duinen - een perfecte manier om een nieuwe dag in dit ongelooflijke landschap te beginnen. Nadenkend over de reis van vandaag, voelde ik me dankbaar voor de ervaringen die we hadden opgedaan en de schoonheid van de uitgestrekte Mongools landschap. Het was een dag vol avontuur, prachtige bezienswaardigheden en momenten die ik me nog jaren zou herinneren.

Ik wil volgen Verkenner. Trotse partners met AVIS